Hellaspath :: Forum για την ορειβασία και το GPS

Ψάχνοντας άλλα πράγματα έπεσα πάνω σ' αυτό το μαργαριτάρι: http://iteanet.blogspot.com/2010/04/blog-post_2352.html .
Με λίγα λόγια ο ΕΟΣ Αμφισσας (με πρόεδρο τον Κώστα Παπαγεωργίου) παζαρεύει μια κερδισμένη απόφαση για απαγόρευση ανοίγματος ενός ακόμη νταμαριού στη Γκιώνα, με τα εξής ανταλλάγματα:
Διατήρηση των θέσεων εργασίας στο νταμάρι (η ΓΣΕΕ είναι; )
Φτιάξιμο δρόμου, υδροδότησης και σχολείου στις Καρούτες (πάει κανείς για δήμαρχος; )
Ολοκλήρωση μονοπατιού Ρεκάς (ο μαιντανός)
Ανέγερση καταφυγίου στη Γκιώνα (Πλατυβούνα λένε αλλά μάλλον από τη μεριά της Βαθειάς Λάκας το ονειρεύονται)
Αυτά τα ολίγα για να ξέρετε ποιούς καραγκιόζηδες στηρίζετε και ενισχύετε όταν προτιμάτε το κατω καταφύγιο στις επισκέψεις σας στα Βαρδούσια. Ως γνωστόν το διαχειρίζεται ο ΕΟΣ Άμφισσας και υπεύθυνος είναι ο Κώστας Παπαγεωργίου.

ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ.
Αφού στην περσινή ΠΟΣ στα Βαρδούσια, ο διοργανωτής σύλλογος ΕΟΣ Άμφισσας μας έκανε τον "οικολόγο" διαλαλώντας τους αγώνες του κατά των λατομίων και εισπράττοντας τα μπράβο μας, αφού μας προέβαλε σε video την καταστροφή της Γκιώνας, αφού μας κάλεσε όλους να υπογράψουμε το ψήφισμα κατά των νέων επιφανειακών εξορύξεων, τώρα τα ξεχνάει όλα και ξεπουλιέται με αντάλλαγμα ένα ακόμα καταφύγιο.

Αγαπητέ Θανάση εσύ μπορεί να λες ότι είναι ντροπή, αλλά φαίνεται ότι δεν σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο οι περισσότεροι ορειβάτες.
Όταν έβαλα το ίδιο θέμα στο routes.gr οι περισσότεροι που απάντησαν βρήκαν ένα σωρό δικαιολογίες για τους παζαρτζήδες της Άμφισσας.
Κάποιοι μου την έπεσαν, λιγότερο ή περισσότερο καλυμμένα. Ο Βουτυρόπουλος άφησε υπονοούμενα ότι πιθανόν να έχω σχέση με εταιρεία που θέλει να κάνει νταμάρι στη Βαθειά Λάκα!!!
Φαίνεται ότι ο μόνος τρόπος να σωθεί η Βαθειά Λάκα, είναι να φτιάξει ο φίλος του ο "Κώστας" που "είναι καθαρός" (δικές του εκφράσεις), ένα καταφυγιάκι εκεί επάνω. Κι αυτός ο απίθανος τύπος διαμορφώνει ως εκπαιδευτής, συνειδήσεις σε μελλοντικούς ορειβάτες.
Δες εδώ για να φρίξεις http://www.routes.gr/Community/viewtopic.php?t=1042
Κλείνω και σταματάω εδώ, γιατί αν συνεχίσω να γράφω τον πόνο μου θέλω σελίδες.