Hellaspath :: Forum για την ορειβασία και το GPS

Αν είσαι τυχερός μπορείς και πετύχεις μια τέτοια μέρα στον Όλυμπο. Την ανάβαση την σχεδιάζαμε εδώ και μήνες. Με το καταφύγιο της Πετρόστρουγκας σε λειτουργία και με το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα. Ανάβαση από το Σάββατο και ύπνος στην Πετρόστρουγκα, οροπέδιο και κορυφή την Κυριακή ενώ προλαβαίνεις να κατέβεις την ίδια μέρα πάλι στην Πετρόστρουγκα και απλά θα είχαμε μια χαλαρή επιστροφή την Καθαρή Δευτέρα. Το μόνο πρόβλημα ο καιρός και οι προγνώσεις που δεν ήταν καθόλου αισιόδοξες. Έτσι κάποιοι δεν ρίσκαραν και το αναβάλανε. Το κακό ήταν πως στο ξεκίνημα μας το Σάββατο χιόνιζε και στις παρυφές της Καβάλας. Φαντάσου τι θα έκανε στον Όλυμπο σκεφτήκαμε αλλά είπαμε να δοκιμάσουμε και ότι γίνει. Η ανάβαση στη Πετρόστρουγκα έγινε με ελαφριά χιονόπτωση αλλά την άλλη μέρα σε ένα εντυπωσιακό άνοιγμα του καιρού μας φανερώθηκε όλο το μεγαλείο του Ολύμπου. Έχω ανέβει όπως είναι φυσικό πολλές φορές στον Όλυμπο το καλοκαίρι αλλά τον χειμώνα βλέπεις ένα άλλο βουνό. Μοναδικό, αλπικό, ανεπανάληπτο. Τι και αν δεν μπορέσαμε να πάμε Μύτικα εξ' αιτίας του πολύ κόσμου και του πολύ χιονιού που είχε η τραβέρσα για το λούκι. Η θέα από τον ταπεινό Προφήτη Ηλία σε αποζημίωνε. Τι κι αν λυσσομανούσε ο βοριάς και πάγωνε το πρόσωπο σου. Αντίκριζες το Στεφάνι και ο αέρας απλά δεν υπήρχε, τον ξεχνούσες. Το μόνο που ήθελες ήταν να χορτάσεις εικόνες από Όλυμπο, να κάτσεις όσο γίνεται περισσότερο εκεί πάνω. Πότε θα τον ξαναπετύχεις έτσι άλλωστε; Τελικά ήμασταν πολύ τυχεροί.

Θανάση εξαπλό τζακ ποτ είναι αυτό όχι απλά τύχη.
Μπράβο.

Εκτός από τις φωτογραφίες παραγματικά ενθουσιάζει και η περιγραφή σου!!!!!

Εμείς με τον ΠΟΑ είχαμε προγραμματίσει αυτήν την κλασσική χειμερινή ανάβαση για το 3μερο της 25ης. Όμως την προηγούμενη μέρα μου έγινε μια πιο δελεαστική πρόταση για ανάβαση από το Γομαρόσταλο και φυσικά την δέχτηκα. Έτσι ξεκινήσαμε 5 άτομα από Παρασκευή και με διανυκτέρευση στο καταφύγιο του ΕΟΣ Θεσ/κης στη Πλάκα Λιτοχώρου ξεκινήσαμε το Σαββάτο το πρωί από τα Πριόνια. Η διαδρομή του Γομαρόσταλου είναι η πιο σύντομη ανάβαση στο οροπέδιο και ειδικά το χειμώνα είναι και σχετικά πιο ασφαλής, μετά τη τοποθέτηση και των ασφαλειών στα τελευταία βράχια. Σε 1,5 ώρα από τα Πριόνια συναντάμε το μονοπάτι που έρχεται από την Πετρόστρουγκα και το ακολουθούμε προς τα αριστερά ως το πρώτο ξέφωτο- γομαρόσταλο. Από εκεί κινούμαστε πάλι ανηφορικά και σε λιγότερο από 1 ώρα φτάνουμε στο δευτερο ξέφωτο. Σιγά σιγά αρχίζουμε να πιάνουμε τη ράχη που σε 1,5 περίπου ώρα θα μας βγάλει στη βάση βράχων. Το χειμώνα, εκτός από την επιλογή να σκαρφαλώσουμε με εύκολα περάσματα τα βράχια, μπορούμε να τραβερσάρουμε προς τα δεξιά και να πιάσουμε την ανοικτή πλαγιά, που καταλήγει σε λούκι 30-35ο με έξοδο στις 65ο και μας βγάζει στην άκρη του οροπεδίου.

Συγνώμη για την εισβολή στο θέμα του Θανάση, αλλά νομίζω οτι είναι πολύ σχετικά θέματα και μπορούν να ενοποιηθούν.

Αυτά είναι ! Καταπληκτικές Φωτογραφίες ! Επ τι κάνετε πάνω στον Εκκλησάκι του Πρ. Ηλια !
Πάντα τέτοια !

Την επόμενη μέρα ΄ξεκινήσαμε πρωί πρωί, σχεδόν πρώτοι, από τον πολύ κόσμο που είχε μαζευτεί πια στο οροπέδιο. Αφού κατεβήκαμε στο λάκκο κάτω από τα ζωνάρια, ανεβήκαμε στη ράχη που είναι κάτω από το Στεφάνι. Η διαδρομή αυτή συνιστάτε για το χειμώνα που είναι επικίνδυνο να τραβερσάρεις τα ζωνάρια του Στεφανιού. Από εκεί πιάσαμε την αρχή του λουκιού και σε 45΄ φτάσαμε στη κορυφή του Μυτικά. Η ατμόσφαιρα ήταν καταπληκτική και βλέπαμε όλα τα βουνά της Ρουμελης, της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας. Κατά την κατάβαση συναντήσαμε και την πολυπληθή ομάδα του Κοτρωνάρου που ανέβαινε και είχαμε λίγο συνωστισμό. Τίποτα το σοβαρό όμως μπροστά σ' αυτό που θα ακολουθούσε. Φτάνοντας στη ράχη συνάντησα και την ομάδα του ΠΟΑ που ανέβαινε και είπα να τους βοηθήσω. Έτσι μπήκα στην ομάδα και ξανά στο λούκι. Για συντομία χρησιμοποιήσαμε τα σταθερά σχοινιά του Κοτρωνάρου. έλα όμως που στα μισά του λουκιού, συναντήσαμε και τους πρώτους που κατέβαιναν. Το έλα να δεις έγινε. Μπες εσύ να βγω εγώ για να ξαναμπείς. Μετά από 2 ώρες έφτασαν και οι τελευταίοι στο Μύτικα. Ευχαριστούμε πολύ και τον Παναγιώτη που μας άφησε τα σχοινιά κι έτσι διευκόλυνε τη κατάβαση της υπερ20μελούς ομάδας μας.

Ευχαριστούμε και τον Σεο Θεσ/κης που για πρώτη φορά άνοιξε το καταφύγιο του Γιόσου Αποστολίδη χειμώνα, για να μας φιλοξενήσει

Κάποτε η ανάβαση στον Μύτικα τον χειμωνα ήταν όνειρο ζωής. Και τώρα βλέπουμε να ανεβαίνουν 20+ άτομα σε μια εκδρομή συλλόγου. Μπράβο σας.
Νομίζω πάντως ότι τουλάχιστον η ανάβαση από Γομαρόσταλο θα πρέπει να είναι σε ένα θέμα μόνη της και να αναπτυχθεί όσο γινεται.

Για την Δευτέρα αν και η πρόβλεψη ήταν για κακό καιρό, τα σύννεφα είχαν σχηματιστεί χαμηλά, κάτω από τα 2000μ.Μόνο ο αέρας ήταν ισχυρός, αλλά δεν μας προβλημάτησε, ούτε στο οροπέδιο, αλλά ούτε και στο πέρασμα του Λαιμού. Με μια στάση στο περιποιημένο καταφύγιο της Πετρόστρουγκας φτάσαμε στη Γκορτσιά στεγνοί κι απόλυτα ικανοποιημένοι από αυτά που πήραμε από το θεϊκό βουνό.

thanasis daskaloudis έγραψε:Τι και αν δεν μπορέσαμε να πάμε Μύτικα εξ' αιτίας του πολύ κόσμου και του πολύ χιονιού που είχε η τραβέρσα για το λούκι.

Τελικά όντως είχε κόσμο εκείνη την ημέρα και φρέσκο χιόνι αλλά θα έπρεπε να είχατε συνεχίσει.
Πάντως με το φίλο Γιώργο, την ίδια εκείνη μέρα με εσάς, ενώ περιμέναμε τον συνωστισμό που περιγράφει ο Γιάννης παρακάτω συνεχίσαμε και βρεθήκαμε να έχουμε όλο το βουνό δικό μας!!

Τελικά όντως είχε κόσμο εκείνη την ημέρα και φρέσκο χιόνι αλλά θα έπρεπε να είχατε συνεχίσει.

Η αλήθεια είναι ότι δεν το πίεσα και πολύ. Είδα πολλούς να επιστρέφουν, ενθουσιάστηκα με την μέρα και το τοπίο και προτίμησα τελικά να κόβω βόλτες στο οροπέδιο για να τραβήξω φωτογραφίες. Ως ορειβάτης νοιώθω κάποιες ενοχές αλλά ως φωτογράφος δεν το μετανιώνω

Καταπληκτική φωτογραφία. Διακρίνονται στη σειρά τρία πόδια της Χαλκιδικής με τον Άθω να ξεχωρίζει στο βάθος. Μπράβο σας !!!

Πραγματικά , φαίνεται μέχρι και το νησάκι απέναντι από τον Μαρμαρά!!!

Εύγε παιδιά!
Και ευχαριστούμε για τις απίστευτες φωτογραφίες...

το hellaspath έδωσε δυναμική παρουσία στον Ολυμπο, μπράβο και στις δύο παρέες για την γνήσια χειμερινή ανάβαση....