Κόψη Πρ. Ηλία - Κόψη Μπαρμπαλά

[yannisdelta]

Το τηλέφωνο στα μέσα της εβδομάδας έπεσε. Είσαι για κόψη Πρ. Ηλία; Αν είμαι λέει, φύγαμε. Σαββάτο πρωί συναντηθήκαμε 3 άτομα, εγώ ο Λεωνίδας κι ο Γιώργος και το μεσημεράκι τρώγαμε στα Κρεβάτια, αγναντέοντας τη δασωμένη ράχη που ξεκινά από το ρέμα του Παπά στα 800μ και μετά τα 2000μ γίνεται βράχινη κόψη που καταλήγει στο Πρ. Ηλία στα 2787μ. Μεσημεράκι λοιπόν κατηφορίσαμε προς το ρέμα του Παπά, όπου φτάσαμε σε 1 ώρα. Από εκεί αρχίζει ο κοπιαστικός ανήφορος. Σε μισή ώρα φτάνουμε και στο ρέμα Κρυονέρια (;), όπου γεμίσαμε και 3-4 λίτρα νερό, το τελευταίο που θα βρίσκαμε. Το μονοπάτι στην αρχή ήπιο, αλλά όσο ψηλώνουμε γίνεται αδιόρατο και πολύ ανηφορικό. Λίγο πριν τη κορυφή του Μεσονησίου, μάλιστα υπάρχουν και σταθερά σχοινιά. Σε 3 ώρες από το καταφύγιο στα Κρεβάτια, βλέπουμε όλη τη κοιλάδα του Παπά στα πόδια μας, αλλά και τη συνέχεια της διαδρομής μέχρι τα 2000μ, όπου θα διανυκτερεύσουμε. Είμαστε ακόμη στα μισά !! Μέχρι εδώ η σηματοδότηση είναι άψογη, χάρη στους παλιούς διαχειριστές του καταφυγίου που πραγματικά ανέδειξαν τη περιοχή του Β. Ολύμπου με τη πολύ καλή ανάδειξη και σηματοδότηση που έκαναν σ΄όλα τα παλιά μονοπάτια. Από δω και πέρα η σηματοδότηση είναι πιο απλή αλλά και η πορεία εμφανής. Όλο πάνω στη δασωμένη ράχη χωρίς μονοπάτι και αραιά και που ένα κίτρινο σημάδι πάνω στα ρόμπολα για να επιβεβαιώνει το ορθό της πορείας. Τελικά μετά από άλλες 3 ώρες φτάσαμε σε βράχινο τοίχο, όπου αρχίζει το σκαρφάλωμα την επόμενη μέρα πια. Η νύχτα θα περάσει κάτω από το τελευταίο ρόμπολο, που κάποιοι το έχουν διαμορφώσει έτσι ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει 3-4 άτομα.
Το επόμενο πρωί θα μας βρει στη βάση του βράχου με τα αναρριχητικά παπουτσάκια και τα σχοινιά δεμένα στις ζώνες μας. Τα αφημένα υλικά (2 καρφιά κι 1 καρύδι) με τους ιμάντες τους μας δείχνουν τη διαδρομή. Στο δυσκολότερο σημείο, όπου και το τελευταίο καρφί, η δυσκολία είναι γύρω στο V. Μετά από 30μ περίπου διαδρομής το ρελέ γίνεται στο πρώτο μικρό ρόμπολο. Αφού μαζευτήκαμε κι οι 3 εκεί μαζέψαμε τα σχοινιά και με μπότες πλέον συνεχίσαμε. Ανεβήκαμε λοιπόν μια πλαγιά μέσα στα τελευταία ρόμπολα και μέσα από ένα λούκι, δυσκολίας μέχρι ΙΙΙ (Μύτικας δηλαδή) βγήκαμε πάνω στη ράχη. Μπροστά μας τώρα ορθονόταν ένας μεγάλος πύργος που σύμφωνα με τις οδηγίες έπρεπε να τον τραβερσάρουμε από δεξιά. Μετά την τραβέρσα πέσαμε μέσα σε στενό λούκι, όπου το ανεβήκαμε μέχρι τα μισά του. Εκεί στα δεξιά μας υπάρχει ένα αφημένο καρφί με ιμάντα που δείχνει τη συνέχεια της διαδρομής. το ανέβασμα ως εκεί έχει τοπικά περάσματα μέχρι IV τα οπόια τα κάναμε ελεύθερα. Μόλις βγήκαμε σε πιό εύκολο πεδίο αρχίσαμε να ανεβαίνουμε προς τα πάνω για να βγούμε πάνω στη κόψη. Εδώ κάναμε λάθος γιατί έπρεπε να τραβερσάρουμε. Έτσι βγαίνοντας πάνω στη κόψη βρεθήκαμε σε αδιέξοδο, αλλά τη λύση έδωσε καρφί από προηγούμενους που είχαν κάνει το ίδιο λάθος. Μικρό ραπέλ 10μ και μπαίνουμε στη τραβέρσα που μας έβγαλε σε πολύ στενό διασελάκι. Λίγο σκαρφάλωμα ασφαλισμένοι στον απέναντι τοίχο μέχρι ΙΙΙ και από ανοιχτό λούκι πάνω στη κόψη στα 2400 που έχει φαρδύνει πια σε ράχη. Από εδώ περπάτημα μέχρι τις ανοιχτές πλαγιές του Πρ. Ηλία και τα αγριοκάτσικα να παίζουν στις τελευταίες χιονούρες. Σε 6 συνολικά ώρες φτάσαμε στο εκκλησάκι του Πρ. Ηλία και ήδη σκεφτόμασταν τη μακρυά επιστροφή. Πέρασμα από το καταφύγιο του ΣΕΟ για αναπλήρωση υγρών και κατέβασμα στη λάκκα πίσω από το καταφύγιο προς το προσκυνητάρι των θυμάτων του Μπαρμπαλά. Τα σημάδια πυκνά μας έφεραν μέχρι το πέρασμα στην απέναντι πλευρά που το έκλεινε μια μεγάλη χιονούρα. Ασφαλισμένοι το περάσαμε σχετικά εύκολα και σε 2 ώρες φτάσαμε στη δασωμένη ράχη. Με τα 2-3 ανέβα κατέβα μας πήρε άλλη μια ώρα να διασχίσουμε όλη τη κορυφογραμμή του Μπαρμπαλά κι άλλη 1,5 για να κατηφορίσουμε στο καταφύγιο. Συνολικά σήμερα 12 ώρες που τα είχαν όλα, αναρρίχηση, εύκολο σκαρφάλωμα, διάσχιση χιονισμένου πεδίου, περπάτημα σε ωραίο δάσος.
Η διαδρομή βγαίνει και με πολύ πρωινό ξεκίνημα από τα Κρεβάτια, με λίγο βάρος χωρίς πολύ νερό, φαγητό και υλικά διανυκτέρευσης και διαμονή στα καταφύγια του οροπεδίου. Την επόμενη μέρα χαλαρή επιστροφή από το Μπαρμπαλά.
Όσοι το έχετε θα το ευχαριστηθείτε πολύ.

[yannisdelta]

Μερικές φωτό ακόμα

[yannisdelta]

Και οι τελευταίες

[lekat]

α... τέλεια
ή, νάταν τα νιάτα δυό φορές

[kpaschalo]

εντυπωσιακή διαδρομή, μπράβο σας

[nkroup]

Θα ήθελα να την κάνω αυτή τη διαδρομή, έχω ακούσει πολλά καλά σχόλια.
Όπως κατάλαβα οι κύριες δυσκολίες είναι θέμα εύρεσης της διαδρομής κυρίως και η πρώτη σχοινια στο V. Όταν το αποφασίσω θα επανέρθω με μερικές ερωτήσεις ακόμη.

[Μήτρου Τάκης]

Γιάννη μα "Ντόπαρες" πάλι πάντα τέτοια, και "Νάταν τα νιάτα δυο φορές" που λέει και ο Θανάσης.

[pankan]

Ραπελ από σχισμόκαρφα αφημένα από άλλους; Χωρίς ISO και πιστοποιητικά;
Καλά από ποιά δεκαετία σας φέρανε;
Μπράβο παιδιά.

[nektaman]

ωραίοι και περιπετειώδεις οι φίλοι μας, πάντα ψηλά Γιάννη...

οι υπολοιποι ασ κόψουμε τις αναπληρώσεις για να βλέπουμε τέτοια live

[capricorn]

ετσι!!...νιωθεις "πληρης" στο βουνο! Μπραβο