Hellaspath :: Forum για την ορειβασία και το GPS

Tα Θρακικά μετέωρα στην ορεινή Ροδόπη, βόρεια του Ιάσμου, είναι μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της είναι οι βραχώδεις κατακόρυφοι σχηματισμοί που μοιάζουν αρκετά με τους σχηματισμούς των γνωστών Θεσσαλικών μετεώρων.
Στην περιοχή υπάρχουν πολλά σπάνια είδη πουλιών, κυρίως αρπακτικών όπως ο Ασπροπάρης. Στην ποικιλία των ειδών που απαντούν εδώ, συμβάλλει και η γειτνίαση της περιοχής με τα βουνά του Έβρου (Δαδιά) και τη λίμνη της Βιστονίδα.
Τα Θρακικά μετέωρα περιτριγυρίζονται από τους εγκαταλελειμμένους οικισμούς της Αστραίας, του Πολύαρνου και του Εύθυμου. Η πρόσβαση γίνεται οδικώς μέσω ενός δύσβατου χωματόδρομου ο οποίος ξεκινά ανατολικά του Ιάσμου μέχρι και το χωριό Πολύαρνο. Στο χωριό υπάρχει και ορειβατικό καταφύγιο που το διαχειρίζεται ο πολιτιστικός σύλλογος Ιάσμου ενώ η προσέγγιση των βράχινων σχηματισμών γίνεται από μονοπάτι που ξεκινάει από το χωριό μέχρι και το κατεστραμμένο χωριό της Αστραίας. Εναλλακτικά μπορείς να προσεγγίσεις τα βράχια αν προωθηθείς με το αυτοκίνητο από τον Ίασμο μέχρι το γεφύρι του Τρίστενου στον ποταμό Κομψάτο από καλό σχετικά χωματόδρομο, και στην συνέχεια να ακολουθήσεις το μονοπάτι του Ε6 μέχρι την Αστραία.
Στην περιοχή υπάρχουν εκατοντάδες παλιά μονοπάτια με τα οποία μπορείς να περιηγηθείς όλη την περιοχή των μετεώρων αλλά και της κοιλάδας του Κομψάτου ποταμού. Μια τέτοια εξόρμηση οργανώσαμε την άνοιξη του 2012 διανύοντας συνολικά σε μία μέρα 21 χιλιόμετρα μονοπατιών. Από τις πιο εντυπωσιακές στιγμές της πορείας ήταν η «ανακάλυψη» ενός μεγάλου πέτρινου γεφυριού, κυριολεκτικά στο «πουθένα», στην μέση της κοιλάδας του Κομψάτου, γεγονός που σε συνδυασμό με το άλλο μεγάλο γεφύρι του Κομψάτου έξω από τον Ίασμο μαρτυρεί πως η κοιλάδα αποτελούσε στο παρελθόν σημαντικό οδικό άξονα.

Μερικές ερωτησούλες για φιλοπερίεργους.
Τι ύψος έχουν τα βράχια και πόσα είναι;
Πολλές σχισμές βλέπω. Φαντάζομαι θα είναι ασβεστολιθικά.
Ποιό είναι το ποτάμι που ακολουθήσατε;
Τα ονόματα των χωριών που αναφέρεις μου φαίνονται πολύ μεγαλοπρεπή. Έτσι λέγονταν πάντα; Γιατί ερήμωσαν;

Εντυπωσιακό μέρος, κρίμα που είναι τόσο μακριά από εμάς.

Έψαξα αλλά δεν μπόρεσα να βρω κάποια γεωλογική μελέτη για την περιοχή. Οι άνθρωποι του πολιτιστικού συλλόγου Ιάσμου μας είπαν όμως ότι η δημιουργία των βράχων είναι περίπου ίδια με αυτή των μετεώρων. Δηλαδή αποτελούνται από κροκάλες και ψαμμίτες (άμμος) που έχουν συγκολληθεί με τη βοήθεια του ανθρακικού ασβεστίου. Η διάβρωση του αέρα και της βροχής έδωσε το τελικό σχήμα στα βράχια ενώ δημιούργησε πάνω τους και τις εσοχές - σχισμές που βλέπουμε.
Σε καμία περίπτωση δεν φτάνουν το ύψος και την μεγαλοπρέπεια των μετεώρων της Καλαμπάκας. Τα ψηλότερα τα υπολογίζω στο ύψος του βράχου της Ντούμπιανης. Ουσιαστικά χωρίζονται σε τρία συγκροτήματα με το μεγαλύτερο να βρίσκεται κοντά στο χωριό της Αστραίας.
Το ποτάμι είναι ο Κομψάτος, όπως αναφέρω και στο άρθρο, που πηγάζει από την περιοχή του Εχίνου στα πομακοχώρια και εκβάλει στην λίμνη της Βιστονίδας.
Τα χωριά είναι μικροί πομάκικοι οικισμοί με 10 έως 20 σπίτια ο καθένας. Η περιοχή της Ροδόπης είναι διάσπαρτη από τέτοιους οικισμούς. Τα κανονικά τους ονόματα είναι πομάκικα (π.χ. το Πολύαρνο λέγεται "Κιουζούμπασι") αλλά όπως ξέρουμε όλα εξελληνίστηκαν. Φυσικά και εγκαταλείφθηκαν από τους κατοίκους τους αφού πρώτα εγκαταλείφθηκαν από τη πολιτεία. Στην Αστραία για παράδειγμα δεν πρόλαβε να πάει ούτε δρόμος, ούτε τηλέφωνο, ούτε ρεύμα. Έτσι οι κάτοικοι μετακινήθηκαν στις πόλεις και σε μεγαλύτερους οικισμούς.

Πωωωω τι μου θύμισες! Έχω περπατήσει το φαράγγι του Κομψάτου μέχρι το γεφύρι το 87!

Πωωωω τι μου θύμισες! Έχω περπατήσει το φαράγγι του Κομψάτου μέχρι το γεφύρι το 87!

Νικόλα σε ποιο γεφύρι του Κομψάτου αναφέρεσαι; Το μεγάλο λίγο πριν τον Ίασμο; Μήπως θυμάσαι από που είχατε ξεκινήσει;

Μπα, 12 χρονών ήμουνα, δε θυμάμαι πολλά...
Τώρα που το σκέφτομαι όμως νομίζω ότι το γεφύρι ήταν γκρεμισμένο από τη μια μεριά, δεν πέρναγε. Δεν είναι αυτό της φωτογραφίας.

thanasis daskaloudis έγραψε:Νικόλα σε ποιο γεφύρι του Κομψάτου αναφέρεσαι; Το μεγάλο λίγο πριν τον Ίασμο; Μήπως θυμάσαι από που είχατε ξεκινήσει;

12 χρονών; Μου κεντρίζεις την περιέργεια.
Μάλλον εννοείς αυτό το γεφύρι:
.
Είναι λίγο πριν τον Ίασμο και εντυπωσιάζει με το μέγεθος του. Αν ήταν στην Ήπειρο θα ήταν από τα must αξιοθέατα.

Θανάση η φωτογραφίες σου είναι σκέτη ποίηση, αυτό το γεφύρι ρε παιδιά πόσο αρμονικά έχει δέσει με το περιβάλλον, σαν να έχει φτιαχτεί όλο το κάδρο απο το ίδιο χέρι...εύγε

Ναι, αυτό είναι!
Άρχισα την πεζοπορεία 10 χρονών. Εκεί είχαμε πάει οικογενειακά το Πάσχα του 87, ο πατέρας μου δούλευε το χειμώνα 86-87 στην Κομοτηνή.